Wanneer die sneeuvlokkies in Ceres val, is al wat leef en beef in hul motors om die Matroosberg met sy sneeukombers te gaan geniet. Daar word sneeumanne met wortelneuse gebou, droë takke word inderhaas vir arms ingespan en serpe word om die sneeumanne se yskoue nekke gedraai. Groot sneeuballe tref dik baadjies met dowwe plofgeluide – sneeupret op sy beste, ’n uur of drie van die Kaap af.
Gordon is in Zambië gebore en het reeds op ouderdom nege saam met ʼn legendariese jagter begin jag om vleis aan die myne te voorsien. Daar verloor die familie weens onteiening alles wat hulle besit het en trek na die ou Rhodesië waar die Zambië-ervaring hom weer afspeel. “Daarna gaan ek op ʼn wêreldreis en het meer as 60 lande besoek. Terug in Suid-Afrika bekom ons ʼn vrugteplaas in Lydenburg se omgewing. Alhoewel die plaas baie suksesvol was, wou ek nog altyd ʼn wildsplaas besit het.”
Die Skotsman wat toentertyd die plaas gevestig het, sal vandag baie trots wees op die elegante Fordoun Hotel en Spa wat gaste uit alle oorde se sinne op verskeie maniere streel.
Woorde: Clifford Roberts Fotografie: Mia Truter Volstruisvlei is ’n ou plaas met ’n ryk geskiedenis, en Gielie Visser is die derde generasie wat hier boer. Die 1 640 ha grond lê op die R399 op pad na Piketberg. Tot 1950 – toe die brug oor die Bergrivier geopen het – moes jy die langpad ry om hier te kom. Koring is die hoofgewas van Volstruisvlei, maar sowat 40% se inkomste word deur Dohne Merino-skape en baster Hereford-beeste verskaf. Die beeste word vir hul vleis aangehou. Die vee wei hier en oorkant die rivier waar hy en sy vrou, Charlotte, ‘n kuierplek, Knor Varkie, geopen het. En sou jy wonder oor die plaas se naam: daar is nog nooit hier met volstruise geboer nie. ‘n Plakker van ‘n skaap pryk op die Volstruisvleinaambord op die hoofpad – seker opgeplak ná die soveelste vraag wat hulle hieroor gekry het! WAT IS IN ’N NAAM? Die plaasnaam se skakel met dié voëlspesie kom heel moontlik van wilde volstruise wat jare terug hier voorgekom het, vertel Charlotte. Hierdie grond …
Die oorsprong van die naam Kogman & Keisie-gasteplaas word deeglik weerspieël in die lewenswyse en besigheidsmodel van die eienaars, Petrus en Liana Jansen. Staan ‘n mens by die gastehuis en kyk uit oor die klein vallei waardeur die Keisierivier rustig vloei na die ruwe Kogmanskloofberge wat waghou oor die ingang na Montagu aan die oorkant, verstaan mens beter hoekom die eienaars so ‘n lewensbestaan gekies het.
Met helder sterre bo hulle – en soms bedek met ʼn sneeukombers – voer Nicol en Marina van der Merwe teen die Roggeveldberge se kranswand ʼn bestaan met skaap, alpakkas en akkommodasie.
Wat kry jy wanneer jy ’n hartchirurg met ’n oog op die onthaalbedryf kruis met ’n beesboer wat ’n sagte plekkie het vir vlytbier, die stook van jenewer en ghongs van klip?
Grootbos Privaat Natuurreservaat net buite Gansbaai bied soveel meer as ’n luukse lodge. Onder die vaandel van die Grootbos-stigting word verskeie projekte hier bestuur – een daarvan sluit navorsing oor fynbos en die hervestiging van hierdie unieke plantbioom in die Walkerbaai-bewarea in, skryf Maryke Roberts.
Brandkop se kerkbasaar, donsduvets en bergfietsresies lewer ’n vriendelike
geselligheid in die Boesmanland. Ons besoek Elizna en Pieter Louw en leer meer van hul unieke benadering tot landbou-toerisme en gemeenskapontwikkeling.
Die landgoed Babylonstoren, omring deur die Simonsberg, Du Toitskloof en Franschhoekberge, dateer terug na 1692, maar dis die afgelope dekade wat die landgoed as’t ware weer begin blom het. Maryke Roberts het ’n nuwe toer oor die maak van vlugtige olie en seep gaan meemaak.
